SAHABE-İ KİRAM HAKKINDA SON SÖZ
Hepsi Cennetlik olan Sahabe-i kiramın bazısını, herhangi bir sebeple kötülemek birkaç bakımdan caiz değildir:
1- Sahabe-i kiram Peygamber efendimiz(s.a.v)’in arkadaşları ve dostlarıdır. Onun dostlarını üzmek, Onu üzmek demektir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Ashabıma dil uzatmakta Allah’tan korkun! Benden sonra onları kötü emellerinize alet etmeyin! Onları seven, beni sevdiği için sever. Beni sevmeyen de onları sevmez. Onları inciten beni incitmiş olur. Beni inciten de Allahü teâlâyı incitmiş olur.” [Buhari]
2- Sahabe-i kiram, bizim ölülerimiz olduğu için kötü söz söylenmez. Çünkü “Ölülerinizi hayırla anın, iyiliklerini söyleyin, kötülüklerini açıklamayın” (Tirmizi) hadis-i şerifine aykırı olur.
3- Sahabe-i kiramın kusurları olsa bile, söylememek gerekir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Ashabımın kusurları, yanlış hareketleri olacaktır. Allahü teâlâ, benim hatırım için onların kusurlarını affedecektir.” [İbni Asakir]
4- Sahabe-i kiramın kusurunu söylemek fayda vermeyeceği gibi, aksine Cehenneme gitmeye sebep olacağı için susmak gerekir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Ashabım arasında fitne çıkacak, Allahü teâlâ benimle olan sohbetlerinin hürmetine, fitnelere karışan Ashabımı affedecek, bunlara dil uzatanlar Cehenneme gidecektir.” [Müslim]
5- Peygamber efendimiz(s.a.v), “Ashabımı kötülemeyin” buyurduğu için onların hiç biri hakkında kötü söz söylenmez. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“Ashabımı kötüleyenler, Müslümanlıktan ayrılmış olur.” [Beyhaki]
“Ashabımı kötüleyene Allah lanet etsin.” [Taberani, Beyheki, Hakim]
6- Allahü teâlâ, onlardan razı olduğu ve onların kusurlarını affettiği ve hepsine Cenneti söz verdiği için kötülemek caiz olmaz. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
“Allah onlardan razıdır.” [Tevbe Suresi 100.ayet]
“Hepsine hüsnayı [Cenneti] vaad ettik.” [Hadid Suresi 10.ayet]
7- Araf ve Hicr surelerinde “Biz azimüşşan, onların kalblerindeki gıl ve gışşı nezettik” buyuruluyor. Yani kalplerindeki kin ve düşmanlık gibi şeyleri kökünden çıkarıp attık. Demek ki, hiçbir sahabe, başka bir sahabeye haset ve kin beslemez. Çünkü hepsi Hakkulyakin mertebesine ulaşmışlardır. Aralarındaki savaşlar içtihad sebebi ile idi. Her biri, kendi içtihadı ile hareket etmeye mecbur olduğundan, hiçbiri kötülenemez. Sahabe-i kiramdan birini kötülemek, “Allah onlardan razıdır ” mealindeki âyete inanmamak olur. (Tathir-ül-cenan)
İmam-ı Azam hazretleri, “Sahabe-i kiramın hepsini hayırla anarız.” buyurdu.
İmam-ı Şafii ve Ömer bin Abdülaziz de, Sahabe-i kiram arasındaki savaşlar hakkında “Allahü teâlâ, ellerimizi, bu kanlara bulaşmaktan koruduğu gibi, biz de, dilimizi tutup, bulaştırmayalım! “ buyurdu. (Mektubat-ı Rabbani 96.mektup)
İmam-ı Gazali hazretleri de “Dinimizi bize ulaştıran Sahabe-i kiramdır. Onlardan birini kötülemek, dini yıkmak olur” buyurdu. (Envar li-amel-il-ebrar)